Bij hyperventilatie adem je te snel of te diep, zogenaamd 'dysfunctioneel ademen'. Dit verstoort de balans in je lichaam en veroorzaakt klachten zoals duizeligheid, benauwdheid, gespannen nekspieren, hoofdpijn of pijnklachten op de borst.

​

In de hersenstam zit het ademcentrum, dat reageert op het CO₂-niveau in het bloed. Bij langdurige hyperventilatie raakt dit systeem ontregeld: je ademt teveel koolzuurgas (CO₂) uit en hierdoor beschouwt het lichaam een te laag CO₂-niveau als normaal.

​

Ademhalingsoefeningen helpen dit te herstellen. Door rustiger en dieper te ademen, daalt je ademfrequentie en stijgt het CO₂-niveau. Hierdoor wordt het ademcentrum opnieuw ‘afgesteld’ en komt je ademhaling tot rust.

​

De ademhaling beïnvloedt ook het autonome zenuwstelsel. Bij snelle ademhaling is het orthosympathisch zenuwstelsel actief (stress, actie). Door rustige ademhaling wordt juist het parasympathisch zenuwstelsel geactiveerd (ontspanning, herstel).

Een belangrijk onderdeel van de therapie is het leren herkennen en aanvoelen van je adempatroon, en het leren controleren van je ademhaling – in rust, tijdens bewegen, praten of inspanning.

​

Door regelmatig te oefenen, raakt je ademcentrum in de hersenstam opnieuw gewend aan een gezond CO₂-niveau, en herstelt je natuurlijke ademritme stap voor stap. Het effect van een ademhalingsoefening houdt vaak nog een paar uur aan, hierdoor hoeft u dus niet constant bezig te zijn met de ademhaling.